به گزارش "ورزش سه"، "یک مهاجم گلزن، باید مادرزاد گلزن باشد ... مهاجم خوب پیدا کردن، ساده نیست. اگر ساده بود، همه تیم‌ها، بهترین مهاجمان را داشتند ... اگر مهاجم خوب ۱۰۰ هزار دلار بود، جذب می‌کردیم، اما مهاجمان بالای یک میلیون دلار هستند و ما هم مجبور شدیم به دنبال مهاجمان دیگری برویم." با شنیدن صحبت های برانکو ایوانکوویچ در کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی با پیکان، چاره ای نداریم جز اینکه نتیجه بگیریم سرمربی پرسپولیس مهدی طارمی را یک "گلزن مادرزاد" محسوب نمی کند.

البته این مربی کروات فصل پیش نیز در برابر فرصت هایی که طارمی از دست می داد به ذاتی بودن توانایی های یک گلزن ششدانگ و نیازش به "یک قاتل در خط حمله" اشاره کرده بود. ولی هیچگاه تا این حد مستقیم ارزش های تهاجمی بهترین بازیکن و آقای گل فصل پیش لیگ را زیر سوال نبرده بود.

مهدی طارمی یک گلزن مادرزاد نیست

هر چند داشتن غریزه تنها برای تبدیل شدن به گلزنی قهار کافی نیست و شکوفایی این استعداد درونی با سختکوشی و ممارست در تمرینات میسر خواهد شد، ولی مربیان فوتبال نیک می دانند اگر بازیکنی چنین غریزه ای نداشته باشد، شَم گلزنی چیزی نیست که با هزاران ساعت تمرین به دست بیاید.  

برای یک گلزن، خودخواهی، فضیلت محسوب می شود. هیچ گلزن مادرزادی از این قاعده مستثنی نیست و کارشناسان نیز  به خاطر این صفت ملامتش نمی کنند. شَم گلزنی با وسواس گلزنی مترادف است: پیروزی تیم مهم است ولی پیروزی با گلزنی من بهتر است.

مهدی طارمی خودخواه نیست. به محض تصاحب توپ همیشه یک چشمش به دنبال این است که آیا فرد دیگری در موقعیت بهتری قرار دارد یا خیر؟ و همین از تمرکزش بر روی چهارچوب دروازه می کاهد. درست برخلاف آزمون و پاسی که به رامین رضائیان مقابل کره جنوبی نداد. این ضعف طارمی (در پست 9) است و حُسن سردار آزمون در این پست.

همه شواهد حکایت از آن دارد که کارلوس کی روش نیز اعتقادی به وجود غریزه گلزنی در این مهاجم بوشهری ندارد چرا که به تناوب از او در مرکز و پشت مهاجم (پست دژاگه)، بال راست (جهانبخش)، بال چپ (امیری) در اشکال تهاجمی و دفاعی آن گاه فیکس و گاهی به عنوان یار تعویضی استفاده کرده است.

طارمی ویژگی های دیگری دارد

طبق آمارهای منتشر شده از دربی، همواره بیشترین میزان دوندگی از آن مهدی طارمی بوده است. همچنین در تیم ملی تنها آمار اشکان دژاگه است که نسبت به دقایق حضورش در زمین با او قابل مقایسه است. آمار تاثیرگذاری مهدی طارمی در جریان بازی نیز غیرقابل انکار است: کارهای دفاعی، قطع توپ و خطوط حریف، گرفتن خطا، ضربات ایستگاهی، پنالتی، پاس های کلیدی، ایجاد موقعیت و فضاسازی برای هم تیمی ها، نبردهای هوایی. همچنین قابلیت بالا در مالکیت توپ در وضعیت پشت به دروازه، از دیگر خصوصیات اوست که در فوتبال امروزی با دفاع متراکم و چندلایه حریفان از اهمیت بسزایی برخوردار است.

حضور مستمر وی در تمامی اردوها و در بین بازیکنان اصلی نشان می دهد که سرمربی تیم ملی اعتقاد راسخی به توانایی های این بازیکن دارد.

نقش طارمی درفروش بلیت ورزشگاه

در اینکه نوع سیستم تهاجمی برانکو، عامل مهمی در ایجاد اشتیاق در بین هواداران پرسپولیس بود شکی نیست ولیکن نباید به سادگی از نقش مهدی طارمی در آشتی تماشاگران با ورزشگاه و آمار خوب تماشاچیان قرمز در فصل پیش گذشت.

صنعت فوتبال بی شباهت با صنعت سینما نیست. همانطور که سینما برای فروش فیلم نیاز به ستاره های محبوب دارد، هواداران فوتبال نیز به عشق قهرمانان خود پای به ورزشگاه می گذارند. در بین دلایلی که برای کاهش استقبال فوتبال در سال های اخیر ذکر شده، کمتر به این موضوع پرداخته شده است که فوتبال ایران از زمانی با کاهش هوادار رو به رو شد که بهترین و محبوب ترین بازیکنان به لیگ های خارجی خصوصا حاشیه خلیخ فارس کوچ کردند.

طارمی از آن دسته از بازیکنانی است که بوی گل می دهد. حداقل فصل گذشته چنین بود و با هر لمس توپ تماشاگران را به وجد می آورد. این سرمایه ای بود که مدیران باشگاه می باید قدر آن را بیشتر می دانستند. یک مدیریت توانا باید قدرت مهار و هدایت رفتارغیرحرفه ای یک جوان شهرستانی تازه به شهرت رسیده را داشته باشد.

خوشحالی برانکو از بازگشت طارمی

بازگردیم به برانکو و مشکلش برای به خدمت گرفتن مهاجم گلزن مطلوبی که به قول خودش بیش از یک میلیون دلار در بازار قیمت دارد. از نیم فصل دوم لیگ پانزدهم و از زمانی که زمزمه های جدایی مهدی طارمی جدی تر شد، سرمربی پرسپولیس بیش از همه نگران از دست دادن آقای گل و مهره ای بود که در اکثر گل های زده شده پرسپولیس نقش مستقیم داشته است.

مربی کروات با علم به اینکه بودجه باشگاه اجازه بلندپروازی های میلیون دلاری را به او نمی دهد، کاوه رضایی و وحید امیری را برای پر کردن جای مهدی طارمی در لیست خود قرار داده بود. با منتفی شدن حضور کاوه رضایی، وحید امیری تنها امید وی به همراه ولادیمیر پریموف ناآماده برای جایگزینی طارمی و بنگستون محسوب می شد.

هرچند وحید امیری نیم فصل دوم لیگ پانزدهم در نفت تهران امتحان خود را در چند بازی با موفقیتی نسبی در نوک حمله پس داده بود؛ ولیکن برانکو نسبت به کارایی بالای بازیکنی که بیشتر گرایش به کناره ها دارد در پست مرکزی اطمینان خاطر نداشت. با وجود اینکه رفت و برگشت طارمی به ترکیه و عدم حضور در تمرینات پیش فصل لطمه بزرگی به تدارکات پرسپولیس زد؛ ولی مطمئنا برانکو با شنیدن خبر بازگشت طارمی نفس راحتی کشیده است.

آیا طارمی نسبت به سال گذشته افت کرده است؟

واقعیات چنین چیزی را نشان نمی دهد. مهاجم پرسپولیس با اینکه هفته های زیادی را چه به دلیل سفر به ترکیه و چه حضور در اردوهای تیم ملی دور از کادرفنی و همبازیانش در پرسپولیس سپری کرده است، هنوز با 5 گل زده در یک سوم بازی های لیگ فاصله ای با 16 گلی که در طی فصل گذشته به ثمر رسانده است ندارد. موقعیت های از دست رفته این فصل هم اگر نسبت به قبل کمتر نشده باشند بیشتر نشده اند. فراموش نکنیم پرسپولیس امسال برانکو آن تیمی که در هر بازی بی پروا حمله می کرد، گل می زد و گل می خورد نیست و از میزان موقعیت ها کاسته شده است. شاید همین مسئله یکی از علل ایجاد فشار بیشتر بر روی این بازیکن باشد.

برانکو ، طارمی را از تو می خواهیم!

  در فوتبال هیچ بازیکنی به اندازه پست 9 تحت فشار روحی- روانی نیست. این دسته از بازیکنان، زندگی و حرفه خود را وقف گلزنی می کنند. خودشان از همه بهتر می دانند که سرنوشتشان هر لحظه به مویی بند است چون با یک تک به تک ناموفق نفرین می شوند و با یک شوت دقیق به عرش می رسند. وظیفه اصلی یک مهاجم به ثمر نشاندن سعی و تلاش همه همبازیانش است و بیشترین توجهات رسانه ها و تماشاگران بر روی گلزن تیم متمرکز است.

به یاد بیاوریم که چگونه فصل پیش امید عالیشاه به اعتراف خودش از برانکو تقاضا کرد او را یک خط  عقبتر بیاورد و بارها تکرار کرد که من یک گلزن نیستم و تخصص من در پاس گل است. عالیشاه تحمل فشار هواداران و رسانه ها را بعد از خراب کردن یک موقعیت نداشت و این مسئله را به عنوان مانعی در برابر عملکرد مطلوبش در زمین می دید. تقاضایی که مورد قبول کادر فنی قرار گرفت و این تغییر هم برای عالیشاه و هم پرسپولیس مثمر ثمر واقع شد.  

در سرفصل خصوصیات پست 9 ذکر دو نکته دیگر اهمیت دارد. اول اینکه مهاجم گلزن در زمان رویارویی با دروازه بان نیاز به حداکثر "بینایی" دارد. برای سنجش، کافیست ده کیلومتر دوندگی کنیم و میزان بینایی خود را در مترهای نهایی با شروع کورس مقایسه کنیم. مهاجمانی که استارت های انفجاری زیادی برای قطع خطوط حریف می زنند و برای توپگیری به کمک خط میانی خود می آیند، مسلما در لحظاتی از بازی فاقد بینایی لازم در تشخیص چهارچوب دروازه خواهند شد.

و نکته آخر در سرفصل گلزنان، عشق است. گلزنان بیش از هر بازیکنی در زمین نیاز دارند حس کنند که دوستشان دارند. وقتی این اطمینان از طرف مربی، هم تیمی ها و هواداران به آنها داده شود، همه چیز ساده تر می شود.

بهتر است برانکو تکلیف خود را با طارمی مشخص کند. یا از او در پست دیگری استفاده کند یا از تکرار اینکه مهاجم خوب پیدا کردن ساده نیست، چاره ای نداشتم و لاجرم او را در این پست گذاشته ام دست بردارد و تمام قد از گلزن اول تیمش حمایت کند و از هواداران نیز بخواهد به او روحیه دهند.

شاهین اشکان
ستون نویس ورزش سه